Które z całych, nieobranych, mrożonych krewetek kupować?

Pierwszym pytaniem, na które smakosz krewetek powinien sobie odpowiedzieć powinno być – jakie krewetki kupować?
Pisaliśmy już o tym, że najsmaczniejsze (jeśli nie mamy dostępu do świeżych) są surowe, nieobrane, mrożone krewetki. Często mamy do wyboru kilka gatunków, pochodzących z rożnych stref geograficznych oraz z różnych procesów produkcji. Które z nich wybrać?

Oto kilka pomocnych spostrzeżeń:

1. Nazwa. W handlu występuje kilkanaście gatunków krewetek i występują one pod różnymi nazwami handlowymi. Niestety czasami sprzedawcy / importerzy chcą nas na siłę uszczęśliwić i używają nazw handlowych, które wydają im się bardziej przyciągające uwagę niż te oficjalne obowiązujące na terenie RP (definiuje je MinRol). Stąd możemy spotkać takie dziwolągi jak „white tiger”, oficjalnie krewetka biała/białonoga. Chcąc mieć pewność co do gatunku (tak, różnią się smakiem) należy poszukać na opakowaniu nazwy naukowej i zwrócić uwagę na drugi człon – nazwę gatunkową. Najpopularniejsze to vannamei – krewetka biała/białonoga oraz monodon – tygrysia/”black tiger”.

2. Kolor. Kolory krewetek są różne. Przyjęło się, że surowe krewetki są szare (vannamei są), mogą jednak też być czerwone, zielonkawe czy różowe (co doskonale widać  na zdjęciu). Mrożone, nieobrane krewetki prawie zawsze będą krewetkami surowymi. Po obróbce termicznej staną się różowe, pomarańczowe lub czerwone.

3. Rozmiar. W przypadku krewetek nieobranych rozmiar definiuje się jako ilość krewetek przypadających na kilogram.  Informacja 20/30 oznacza ,że na kilogram przypada od 20 do 30 krewetek. Im wyższe liczby tym mniejsze krewetki. Uwaga. Kupując gatunki z dużymi głowami, jak czerwona argentyńska ze zdjęcia, pamiętajcie że głowa stanowi sporą część wagi krewetki. Po obraniu może się okazać, że rozmiar 20/30 gatunku z dużą głową odpowiada rozmiarowi 40/60 z normalnej wielości głową. Widać to na zdjęciach. Co najciekawsze, po zdjęciu z patelni wszystkie 3 rodzaje krewetek były podobnego rozmiaru.

4. Pochodzenie i system produkcji. Krewetki występujące w handlu pochodzą z połowów lub z hodowli. Te pochodzące z połowów prawdopodobnie będą oznaczone jako „dzikie”, podczas gdy te hodowlane raczej nie będą posiadały żadnego specjalnego oznaczenia na opakowaniu/etykiecie wskazującego na pochodzenie hodowlane. Hodowle krewetek zlokalizowane są w strefach tropikalnych, w specjalnych sadzawkach na lądzie blisko wybrzeża (woda zasilająca pochodzi z morza).Połowy dzikich krewetek odbywają się we wszystkich strefach – tropikalnych, umiarkowanych i polarnych. Oba te systemy pozyskiwania krewetek w ostatnich latach poczyniły znaczące postępy, szczególnie w zakresie ograniczania negatywnego wpływu na środowisko. Coraz częściej można spotkać certyfikowane ekologicznie hodowle, czy krewetki z połowów stosujących specjalne urządzenia redukujące przyłów (by-catch reduction devices), które powodują że większe od krewetek zwierzęta morskie wpadające do sieci mają ułatwione z niej wyjście. Najczęstsze gatunki hodowlane to: krewetka tygrysia/ „black tiger” (Penaeus monodon, różne rozmiary) i krewetka biała/białonoga (Penaeus/Litopenaeus vannamei, różne rozmiary). Najczęściej spotykane w handlu gatunki z połowów to: krewetka biała indyjska (Penaeus/Fenneropenaeus indicus, zazwyczaj duże, wody tropikalne), krewetki północne (Pandalus borealis, wody zimne, niewielkie) oraz garnele (Crangon crangon, wody zimne, maleńkie). Zwracajcie uwagę na ilość konserwantów, bo różnice między markami mogą być spore.

5. Smak i wrażenia organoleptyczne. Krewetki różnią się smakiem i fakturą mięsa. Z tych na zdjęciu muelleri okazały się najsłodsze, ale miały najbardziej maślaną fakturę, rozpadały się w zębach. Vannamei to smak który bez problemu rozpoznacie, jeśli jadacie krewetki często, mają przyjemną dla zęba sprężystość. Indicus to gatunek o najintensywniejszym smaku z tych trzech. Wybór akurat tych trzech gatunków był zupełnie przypadkowy.