Porto na osłodę

Wina są naturalnym kompanem codzienności – posiłków, wieczornych spotkań z przyjaciółmi czy po prostu leniwego sobotniego popołudnia. Wśród nich są jednak takie, które najlepiej komponują się ze specyficznymi rytuałami. Na przykład takimi, gdy gospodarz prawą ręką nalewa trunek towarzyszom po lewej ręce, a butelka zgodnie z ruchem wskazówek zegara krąży dopóki nie zostanie opróżniona. Czy znasz już porto?

To oczywiście tylko zabawna z dzisiejszej perspektywy tradycja, ale dobrze obrazuje historię tego legendarnego portugalskiego wina. Rozkwit jego popularności przyniosła wojna Anglii z Francją w XVII wieku. Embargo na uwielbiane przez Anglików wina z Bordeauxstworzyło lukę, którą zaczęło wypełniać właśnie importowane z Portugalii porto. Tradycję jego picia interpretuje się jako okaz pokojowych zamiarów w tamtych niespokojnych czasach – używając prawej ręki deklarujesz, że nie sięgniesz po broń.

A czym właściwie jest porto i co sprawiło, że stało się jednym z najsłynniejszych na świecie trunków? To wyjątkowe wino tzw. wzmacniane. Powstaje z winogron rosnących w dolinie rzeki Duoro na północy Portugalii, z których po procesie fermentacji powstaje moszcz o wartości 6-7%. Następnie jest on mieszany w proporcjach 1:4 ze spirytusem winnym, dzięki czemu powstaje wino o zawartości alkoholu ok. 20%. Ten proces nie tylko odmienia walory smakowe trunku, ale i wpływa na jego niezwykła długowieczność. Nawet jeśli z czasem poziom alkoholu i cukru się obniża, to smak i bukiet porto pogłębiają się i uwydatniają.

Wbrew pozorom porto nie zawsze jest słodkie. Jest wiele odmian wytrawnego i półsłodkiego porto – białego, czerwonego, a od niedawna także różowego. Ich wspólną cechą jest obecność intensywnych aromatów dębu i korzenny posmak. Na etykietach znajdziemy różne określenia typów porto, które ułatwiają dobór wina pod kątem jakości, trwałości i poziomu cukru. Najpopularniejszą odmianą jest Ruby – rubinowa, słodka i najświeższa z odmian. Zwykle cechują ją proste aromaty owocowe i kwiatowe, bez typowego „ciała”. To Beaujolais wśród wzmacnianych win – najważniejsza jest jego młodość. Do równie lubianych należy Tawny – odmiana znacznie dłużej starzona w dębowych beczkach, przez co nabiera bardziej wytrawnego, korzennego smaku. Na półkach można spotkać nawet 30-, i 40-letnie Tawny, które zapewniają wyjątkowo wyrafinowane doznania smakowe. Z kolei miłośnicy białego koloru mają do dyspozycji White Port – od bardzo słodkiego do wytrawnego, o charakterze bardziej cytrusowym i żywicznym. Natomiast do najbardziej prestiżowych typów należy Porto Vintage przeznaczane do długotrwałego dojrzewania w butelkach. W sam raz dla koneserów.

Najczęściej serwuje się porto jako aperitif. Najlepiej białe, wytrawne lub półsłodkie i schłodzone. Z kolei słodkie czerwone najlepiej smakuje podane w temperaturze pokojowej do deserów (czekolady, bakalii czy ciast owocowych). Oprócz tego dobrze komponuje się też z wybranymi serami, np. roquefortem czy gorgonzolą, a także pasztetem fois gras i oliwkami. Co jest największym urokiem porto? Chyba fakt, że nie potrzeba go dużo. Nawet jako akcent jest tak intensywne, że już w niewielkiej ilości nadaje charakter danej chwili.

Materiał przygotowany przez eksperta wiodącego sklepu internetowego z winem Winezja.pl